Dwie Skały (Two Rocks)

Dwie Skały (Two Rocks), to niewielka miejscowość położona na północ od Perth. Gdy mówiliśmy Australijczykom, że chcemy się tam wybrać, to ci pukali się w czoło. Po co? Przecież tam nic nie ma. Dla nas była to jednak wizyta sentymentalna, to tam przez kilka lat mieszkał i tworzył Jacek Kaczmarski. Obowiązkowy punkt wycieczki.

Inspiracja – Dwie Skały

Po sztormach, burzach, nawałnicach, szkwałach
Na dwóch bliźniaczych zamieszkałem skałach.

Trzymam się obu w ciszy i zawiei –
Skały rozpaczy i skały nadziei.

                                (Dwie Skały, Jacek Kaczmarski) 

Dwie Skały były dla Jacka Kaczmarskiego metaforą dualistycznej konstrukcji wszechświata. Gdy wiele lat temu słuchałem z zapartym tchem poety opowiadającego o swojej australijskiej codzienności, to miejscowość, w której mieszkał, z  posągowymi skałami, jawiła mi się jako najpiękniejsze miejsce na ziemi. Wyobraźnia działała bardzo intensywnie, a kolejne wersy powodowały, że skały urastały w mej głowie do niebotycznych rozmiarów.

I choć Jacek ostrzegał, że rozbitkowie, którzy wyszli na brzeg nieopodal dwóch skał uznali, że „jest to miejsce absolutnie nie nadające się do życia. Mieszkańcy Dwóch Skał, do których się zaliczam, oczywiście mają zupełnie inne zdanie na ten temat”. Cóż, dla mnie miejscowość, w której osiadł Kaczmarski, to może nie jest „miejsce nienadające się do życia”, ale chyba najbrzydsza miejscowość nadbrzeżna, którą w Australii odwiedziliśmy.

---

A tutaj podobało nam się najbardziej: Great Ocean Road (link) 

---

Dwie Skały – krótki spacer

„Dwie Skały – piękne centrum handlowe” – te słowa wypowiedziała jedyna spotkana przez nas osoba, która uważała Two Rocks za miejsce godne uwagi. Niedziwne, bowiem sama zalicza się do skromnej populacji nadmorskiego miasteczka. „W barze można się napić piwa. I to chyba tyle. A i co pół godziny odjeżdża autobus w kierunku Perth” – dodała, gdy wysadzała nas „w centrum”.

Kilka restauracji, bardzo dobrze zaopatrzony sklep monopolowy, niewielki supermarket. I właściwie tyle, jeśli chodzi o miejsca użytku publicznego. Do tego widok na „niewielki port rybacko-jachtowy”. Słynnych Dwóch Skał początkowo nie zauważyliśmy. Konieczny był krótki spacer wybrzeżem.

Plaża dla psów, przy której stoją Dwie Skały, pokryta była glonami wydzielającymi okropny zapach. Wiał porywisty wiatr, piach sypał nam prosto w oczy. Skoro jednak dotarliśmy z Sydney autostopem aż tutaj, to zacisnęliśmy zęby i ruszyliśmy przed siebie. Czuliśmy napięcie i podniecenie.

Dwie Skały – „w sedno bytu wbite”

Pierwsza, najbardziej zaskakująca rzecz: skały znajdują się w sporej odległości od siebie i są diametralnie różnych kształtów oraz rozmiarów.  Gdy rozmawialiśmy o tym z Patrycją, to wspólnie stwierdziliśmy, że nasze wyobrażenie piosenkowych dwóch skał, to „bliźniacze”, strzeliste skały stojące koło siebie. Licentia poetica 🙂

Zauważyliśmy też, że druga ze skał nie wystaje wcale z oceanu (choć to pewnie kwestia przypływów i poziomu wody). Zrobiliśmy jeszcze obowiązkowe zdjęcie na plaży i wróciliśmy do miasteczka, aby znaleźć dom, w którym mieszkał Jacek Kaczmarski.

Dwie Skały – „ślady po japońskim parku rozrywki”

Ruszamy w kierunku sklepów i natrafiamy na ogrodzony, spory teren. Na szczęście dawne zasieki przerwane zostały przez spacerowiczów. Po chwili orientujemy się, że jesteśmy w ruinach japońskiego parku rozrywki, który zbankrutował dziesięć lat przez pojawieniem się Kaczmarskiego w Two Rocks. Nad cała miejscowością góruje pomnik króla Neptuna odbudowany w 2015 roku.

Dwie Skały – dom Jacka

Dotarliśmy też do domu, który wynajmował Jacek Kaczmarski. Niestety właściciela, pana Kevina Adamsa, nie było w domu.

I na koniec dość przykre w sumie spostrzeżenie. W zapowiedzi do piosenki „Czerwcowy wicher przy kominku” Jacek Kaczmarski mówi: „otóż wynajmuję dom na wzgórzu, z widokiem na ocean i owe dwie skały”. Wydaje nam się, że nawet 20 lat temu z tego domu nie było możliwości zobaczenia dwóch skał. Ale może to nas zwiodła perspektywa.

Dwie Skały – kolejne spełnione marzenie

„Czy jest szlachetniejszy rodzaj podróży niż podróż śladami pisarza, którego książki się podziwia?” – pyta Andrzej Stasiuk w książce Fado. My za Jackiem Kaczmarskim pojechaliśmy aż do Australii. A może ta podróż zaczęła się już wcześniej? Poznaliśmy się z Patrycją na festiwalu poświęconym twórczości Kaczmarskiego. Zainteresowanie poezją autora Naszej klasy połączyło nas również z Piotrkiem, który gościł nas w Sydney. Teraz „po sztormach, burzach, nawałnicach, szkwałach” zjawiliśmy się w Dwóch Skałach. I choć nieco różniły się one od tych wyobrażonych, to kilka godzin spaceru po śladach poety będzie dla nas pięknym wspomnieniem.

Plan zakładał nagranie na plaży w Two Rocks, ale przeszkodziły nam warunki pogodowe.

---

W tekście wykorzystałem fragmenty utworu Jacka Kaczmarskiego „Dwie Skały” oraz zapowiedź do tej piosenki. Źródło: www.kaczmarski.art.pl